Kış Uykusu

Nuri Bilge Ceylan'ın Cannes Film Festivali'nde, Kış Uykusu Altın Palmiye'yi kucakladı. Yılmaz Güney'in Yol filminden bu yana bu ödülü alan yerli film olmamıştı. Sırf bu sebeple merakla izleyebilirsiniz. NBC sinemasına oldum olalı hastayım. Bence sinemamız için fazlasıyla iyi, Avrupai işler çıkarıyor yönetmen.

Ünlü bir insanın Kapadokya'da babadan kalma bir oteli idare etmesi, köşe yazarlığı yapması ve varlıklı olması dışında, eşi ve kardeşiyle beraber sürüp giden kış mevsiminden bir anlatı. Peri-bacaları çok sevdiğim, merak ettiğim oluşumlar. Evleri bile görünce içim gitti. Anadolu sıcacık yerler.

Modern insanların Anadolu'da yaşadığı zorluklar, pişmanlıklar ve yetememezlikler. Tüm bunlar çok sıradan görünebilir evet, ama izleyince daha iyi anlıyorsunuz. Varoluşçuluğu simgeleyen bolca imge mevcut. Aydın Bey, (Haluk Bilginer) sinirbozucu. Çok bilmiş tavırları, herkese üstten bakan sırıtık bakışmalar falan... Necla (Demet Akbağ) karakteri en sevdiğim, yakın bulduğum tip oldu. Dolu dolu kıpır kıpır biri. Lafını esirgemeyen bir kadın. Haluk Bilginer ve Demet Akbağ'ın sohbet-tartışma taşıyan sahne olağanüstü nitelikte. Müthiş manzaralar eşliğinde her şeyinizi sorgulatıyor yönetmen. Aydın Bey'in söylediği bir şeyi çok sevdim: "Benim evim, odam ve kitaplarım neredeyse orada mutlu ve huzurluyum." Açıkçası bunu duyunca, kitaplarımı ve eşyalarımı toplayıp Nevşehir'e taşınma isteğim kapardı. Bakalım, kısmetse olur. Filmin afişi ise enfes ötesi. Beğenmemek elde değil. Fazla uzattım, siz en iyisi bu filmi oturup izleyin. Süre sıkıntısına takılmayın. İnanın hangi ara onca dakika geçti diyeceksiniz. Ayrıca kullanılan Franz Schubert'ın Andantino parçası müthiş uymuş. Keyifli izlemeler.

Tweet