Boyhood - Çocukluk

Film ilk duyduğumda 2009 yılıydı. O sıralar Richard Linklater'ın böyle bir projesini olduğunu ve çekimlerinin devam ettiğini öğrenmiştim. Şimdi onca yılın ardından Boyhood'u izlemek ister istemez bir garip, burukluk bırakıyor bedende. Boyhood için, gerçek zamanlı bir aile draması demek çok doğru olur.

Süresi uzun. Orada önce bir anlaşalım. Korkmayın, zaman yağ gibi akıyor. Çoğu kez düşündüm izlerken, belgesel de olabilirmiş. İlk iş sayfalardan filmin türünde documentary (belgesel) var mı diye bakmak oldu. Yönetmen de "yalancı belgesel" şeklinde tanımlıyor zaten. Bu filmde ki her şey gerçek!

İnsan kitap kurdu (manyak demeliyim aslında.) olunca film sahnelerinde bile kitap\kitaplıklar arıyorum, ne garip... Filmden kestiğim capste görüldüğü gibi, kitaplar için her yer uygun. Çoğu kez gördüğüm şeyi burada da gördüm. Mutfak masasının raflarına kitaplar dizilmiş. Yemek kitapları bu rafı doldurmanıza yardımcı olacaktır. Tabii ben yine romanlarımı koyardım...(Temsili).

Filme dönelim: 12 yıllık bir dönemi kapsayan Boyhood, küçüklükten üniversite çağına değin geçen süreyi kapsıyor. Zaman içinde geçilen evreler, değişimler olağanüstü. Müthiş! Ağzınızı açık bırakıyor. Aslında ben izlerken çokça üzüldüm. Geçen zaman her daim hüzünlendirmiştir beni. Bu sarsıntıyı yaşayacağımı bilerek izledim, itiraf etmeliyim bu denli beklemiyordum.

Boyhood, bu yılın The Way He Looks'la beraber en iyisi. Filmin senaryosu yok, inanılmaz kötü gibi yorumlara aldanmayın. Bayılacaksınız! Afedersiniz ama, millet bulmuş da bunamış durumda. Oyunculukları gerçekten beğendim. Özellikle, altını çiziyorum, Ellar Coltrane\Muson'ın karakteri geçirdiği değişimler bile ister istemez müthiş oyunculuğu göz önüne seriyor. Patricia Arquette ve Ethan Hawke, altın bonus. Mutlaka izleyin. Unutmadan, Family of the Year - Hero soundtrackini bol bol dinlemeyi unutmayın!

Tweet