Gabriel Garcia Mârquez ~ Başkan Babamızın Sonbaharı

Söylemeden edemeyeceğim. Hakikaten benim kitap okuma hızım, blog yazma hızımdan çok daha tez. Mesela Marquez'in Başkan Babamızın Sonbahar'ı adlı bu romanını ben 01\11\2013 tarihinde okumuşum...ve daha yeni yazabiliyorum!

Yazmayı bekleyen yüzlerce kitap var ve yetişemiyorum. Neyse! Çokça Marquez okumuş ve seven biri olarak, içlerinde hoşuma gitmeyen tek kitabının da bu olması ayrı bir tartışma konusu. Bitince ne hissettiğimi bile anlayamamıştım. Bomboşluk hissi.

Tomris Uyar'ın muhteşem bir çevirmen olduğunu bilmesem, suçu direkt çevirmene atar işin içinden sıyrılırım. Gerçekten zorlayıcı anlatıma sahip. Çok uzun cümleleri sevsem de, bu anlatıma yakışmamış. Diyaloglar bile karmakarışık. Hele bitmek bilmeyen noktalı virgüller ayrı bir karın ağrısı. Uzun lafın kısası, ilk kez okuyacak olanlar için "kesinlikle" yanlış bir tercih olur!

Can yayınlarından çıkan kitabın arka kapak yazısını aşağıda bulabilirsiniz.

"Başkan Babamızın Sonbaharı", ölmek üzere olan, ama bir türlü ölmek bilmeyen, yaşama tutunmak adına ne cinayetler işleyip ne kanlar döken bir diktatörün öyküsüdür. Romanın karmaşık öyküsü, sözü edilen ülkedeki yaşamın karmaşıklığı ile atbaşı gider. Öyle ki, Başkan'la ilgili anılarını anlatanları, yalnızca bir noktalı virgül ayırır. Romanın sonunda yinelenen belli sahneleri birleştirerek, konuşanların yaşam öykülerini bütünleyebiliriz. "Başkan Babamızın Sonbaharı"nı okurken, çağımızda sürüp gelen umutsuzlukla, sürüp gidecek olan umudun öyküsünü de izlemiş oluyoruz. Bu arada yazarın, yine Latin Amerika edebiyatı geleneğine bağlı kaldığını, birtakım 'tip'ler aracılığıyla, yalnızca sevgisiz, zavallı, bunak bir başkan'ı değil, onu yaratan gerçekdışı düzeni yargılama amacı da güttüğünü görüyoruz. Kolombiyalı bu ünlü yazar, çoksatar yazarların deneyimlerinden de yararlanıyor; böylece günümüzde şiddet ve cinsellikle uyarılan okurun da ilgisini çekmeyi başarıyor.

Tweet