Jorge Amado ~ Tarçın Kokulu Kız

Brezilya, gezip görmek ve kültürünü hevesle tanımak istediğim bir ülke. Kahve kokusuna bayılırım, Samba yapmak ve tarçının müthiş kesif kokusunu içime çekmek isterdim. Edebiyatta da bu bu haftalarda Brazilya'da idim.

Jorge Amado, elime ilk alışım. Değişikti. Arap, Türk ve Brezilya kültürü iç içeydi. Tabii, yoğun olarak kahveler ülkesi vardı. Tarçın Kokulu Kız, şimdiden klasikleşmiş, etkileyici ve sabır gerektiren romanlardan.

Gabriela karakteri fazla gerçekçi. İşlenen olay, karakter ve içinde bulundukları dertler bile sıcak. Çocukluğunuzun geçtiği mahalleyi düşünün. Samimiyet ve içtenliğinden şüpheniz olmasın. 1925'lerde Brezilya iç kültürü ve şehrin kozmopolitikliği açıkça öne seriliyor. Mutlaka...

Can yayınlarından çıkan kitabın tanıtım yazısı aşağıda okuyabilirsiniz.

Yıl 1925. Brezilya'nın en karmaşık ve en renkli bölgesi Bahia. Uzun yıllar toprak beylerinin boyunduruğunda yaşadıktan sonra uygarlaşmanın eşiğine gelmiş bir kent. Eski dünyayla yeni dünyanın amansızca çatıştığı Ilhéus kenti. Kentin en önemli barının sahibi Arap Nasib. Kente iş bulmak için gelen, ama herkesin aklını başından alan, bir kır çiçeği kadar güzel ve yabani Gabriela...
Latin Amerika edebiyatının büyük ustası Jorge Amado'nun, doğup büyüdüğü Bahia'nın ruhunu romanlaştırdığı Tarçın Kokulu Kız için, Jean-Paul Sartre, "Halk romanının en iyi örneği" demişti. Kitapları 55 ülkede 49 dile çevrilen Amado'nun, bu alaycı, sevecen ve insancıl romanda cinselliğe gözüpek yaklaşımı, 1950'lerin Brezilya'sında tepkiyle karşılanmıştı. 
Tarçın Kokulu Kız, 1980'lerde beyazperdeye uyarlanmış, filmin başrollerini Sonia Braga ile Marcello Mastroianni paylaşmışlardı.

Tweet