Paul Auster - Timbuktu
Bir köpeğin gözünden insanlar ve hayat... Paul Auster'ın okunacak 1001 Kitap'ta yer alan, çok düşündürücü, sevindirici ve hayat mücadelesini anlatan kitabı Timbuktu! Okumadan evvel yorumlara bakarım kitapların. Bunun içinde elbette baktım. Aslında çok güzel şeyler yazılmış ve hakediyor doğrusu.
Bay Kemik'le tanışınca çok seveceksiniz. Bir köpeğin gözünden hayat ve yaşadıkları ister istemez insanı etkiliyor. Okurken şaşırıveriyorsunuz bu hikayenin sizi etkilediğine. "Bir köpek nasıl düşünür, neler yapar?" çaktırmadan cebe indirdiğimiz bilgilerden olacak. Öğrenilen her şey kafaya kar, zarar değildir.
Timbuktu, gözlemle yazılmış, bir köpek kitap yazabilseydi böyle olurdu, dedim. Çünkü Auster çok güzel yansıtıyor durumu. Köpeğin ruh hali, değiştirdiği sahipleri ve ruha yansıyan pırıltılar ve üzüntüler açık seçik önünüze seriliyor. Okuduğum için çok mutluyum, memnum. Tavsiye ederim. Seveceksiniz.
Can Yayınları'ndan çıkmış kitabın tanıtım yazısı aşağıda.
Paul Auster'ın yeni romanının iki kahramanı var; biri evsiz-barksız, sarhoş, yarı-deli Willy, öbürü de kendi insanlığımız konusunda ondan pek çok şey öğreneceğimiz bir köpek: Kemik Bey. Bir köpeğin gözünden, onun düşüncelerine girerek dünyayı, yaşamı, insan ilişkilerini işleyen Paul Auster, kimi yerde eğlendirici, kimi yerde de trajik ve hüzünlü bir anlatımla her zamanki dil ustalığıyla, sözcüklere yüklediği enerjiyle, yalın ama yoğun yorumuyla bizi alışılmadık yollardan insanlığımızla yüzyüze getiriyor; yaşamlarımızın, ilkelerimizin kimi zaman nasıl da çürük ve dayanıksız temellere oturduğunu kanıtlarken, belleğimizin derinlerine gömdüğümüz eski ve kalıcı değerleri, günümüzün hızlı ve acımasız akışı içinde nasıl da unuttuğumuzu nostaljik yolculuklarla anımsatıyor. Willy ile Kemik Bey'in, yaşamın son durağı olan Timbuktu'ya doğru çıktıkları yolculuğu, yaşam felsefesini yansıtan bir izlek gibi kullanan Paul Auster, bütün romanlarında yaptığı gibi bu kitabına da katmış kendisini; dahası, Willy'de olduğu kadar, Kemik Bey'de de ondan izler bulmak olası. Yazar, bizi insan türünün çerçevesi dışına çıkararak, kendimize yepyeni bir gözle bakmamızı sağlıyor.
Hangi konuda yazmayı seçerse seçsin, nasıl bir masal uydurursa uydursun, büyüsünü koruyor, bizi de o büyünün içine katıyor.
Tweet
Timbuktu, gözlemle yazılmış, bir köpek kitap yazabilseydi böyle olurdu, dedim. Çünkü Auster çok güzel yansıtıyor durumu. Köpeğin ruh hali, değiştirdiği sahipleri ve ruha yansıyan pırıltılar ve üzüntüler açık seçik önünüze seriliyor. Okuduğum için çok mutluyum, memnum. Tavsiye ederim. Seveceksiniz.
Can Yayınları'ndan çıkmış kitabın tanıtım yazısı aşağıda.
Paul Auster'ın yeni romanının iki kahramanı var; biri evsiz-barksız, sarhoş, yarı-deli Willy, öbürü de kendi insanlığımız konusunda ondan pek çok şey öğreneceğimiz bir köpek: Kemik Bey. Bir köpeğin gözünden, onun düşüncelerine girerek dünyayı, yaşamı, insan ilişkilerini işleyen Paul Auster, kimi yerde eğlendirici, kimi yerde de trajik ve hüzünlü bir anlatımla her zamanki dil ustalığıyla, sözcüklere yüklediği enerjiyle, yalın ama yoğun yorumuyla bizi alışılmadık yollardan insanlığımızla yüzyüze getiriyor; yaşamlarımızın, ilkelerimizin kimi zaman nasıl da çürük ve dayanıksız temellere oturduğunu kanıtlarken, belleğimizin derinlerine gömdüğümüz eski ve kalıcı değerleri, günümüzün hızlı ve acımasız akışı içinde nasıl da unuttuğumuzu nostaljik yolculuklarla anımsatıyor. Willy ile Kemik Bey'in, yaşamın son durağı olan Timbuktu'ya doğru çıktıkları yolculuğu, yaşam felsefesini yansıtan bir izlek gibi kullanan Paul Auster, bütün romanlarında yaptığı gibi bu kitabına da katmış kendisini; dahası, Willy'de olduğu kadar, Kemik Bey'de de ondan izler bulmak olası. Yazar, bizi insan türünün çerçevesi dışına çıkararak, kendimize yepyeni bir gözle bakmamızı sağlıyor.
Hangi konuda yazmayı seçerse seçsin, nasıl bir masal uydurursa uydursun, büyüsünü koruyor, bizi de o büyünün içine katıyor.
« 
»
Yorum Gönder